خیلیا میگن به عقب نگاه نکن، نزار متوقفت کنه، از مسیر دورت کنه، سرعتتو کم کنه! به نظرم حرف مزخرفیه، اتفاقا ما آدما به توقف و مرور گذشته احتیاج داریم ، خیلی مسائل هنوز حل نشده مونده و هنوز و مدام به ما آسیب میزنه، هنوز و مدام!!  

حتی آدمایی هستن که تو گذشته (همین چند روز پیشت)  بد جواب سلامتو دادن، کسایی که یهویی دیگه بهت زنگ نزدن ،آدمایی که یهویی دیگه باهات حرف نزدن. 

ولی شاید یه روز باهمین توقف ها و فکر کردن ها بتونیم یه راه پیدا کنیم که حل شه، هضم شه، جا بیوفته، کامل نه ولی حداقل شبیه یه خیال راحتی باشه ،نصف و نیمه ولی باشه. 

افکار آدما سیال ،هر لحظه مثل یه رود جای قول و قرار و حرف و سنداشو تغییر میده ، هیچ آدمی نمیتونه هیچ وقت از خودش راضی باشه ولی میتونه به خودش فرصت بده ،متوقف شه و فکر کنه ، به همه زندگیش ،به همه رویاهای دورش،گذشته ای که فکر میکرد یه چیز دیگه شه اما نشد، آدمایی که فکر میکرد میتونه داشته باشتشون اما ازش گرفته شدن.  

با اینکه جمله ی سختیه برام اینکه "فقط با قبول کردن اینکه چی هستیم میتونیم چیزی که میخوایم رو بدست بیاریم " اما عین واقعیته ، روراست باید وقت بزاریم هرچند روزی چند دقیقه گذشته رو مرور کنیم تا بدونیم الان چی هستیم ؟ برنامه چیه؟


* جمله از فیلم گیم آو ترونز بود