از اون دست حسّای خوبه که حتما باید در موردش بگم و یه جایی ثبتش کنم. در حال ترجمه ی اولین مقالهِ مربوط به رشته م هستم و این از نظر من یعنی اوج خوشبختی و توانایی!وقتی هنوز خیلی از همکلاسیات دلمشغولیشون تعطیل کردن کلاساست و همه ی انرژیِ اون گلویِ ارزشمند و بخاطر این چیزای بی ارزش تلف میکنن؛ تو نشستی و داری به ، بواقعیت تبدیل شدن یه رویا کمک میکنی و این یعنی عین خوشبختی و توانایی. امیدوارم بتونم زودتر از زود یه کتاب رو ترجمه کنم،یه تدتاکس یه همایش رو ترتیب بدم و خلاصه اینکه یهو چشم باز کنم ببینم وسطِ راهم .