چیز عجیبی افتاده به جانم ،از اینکه "از یاد بـِرَم"  میترسم. از این یواشکی غصه خوردن برای " از یاد رفتن " هم میترسم. پس چرا " از یاد بُردن " ترس نداره ؟چون خود خواسته ست ؟.چون نشستم کل راه با ذهنم کلنجار رفتم که " از یاد ببرم" پس چه مَرَضیِ که "از یاد ببریم" ولی انتظار داشته باشیم " از یاد نریم"!